Lenneke Alink

Laureaat Social Sciences 2019

Lenneke Alink

Lenneke Alink (1978) studeerde Ontwikkelingspsychologie aan de Universiteit Leiden. In 2006 promoveerde ze daar in de Pedagogische Wetenschappen. Inmiddels is ze hoogleraar bij het Instituut Pedagogische Wetenschappen in Leiden. Sinds 1 september 2018 is Alink ook wetenschappelijk directeur van dat instituut. 

Aan het begin van haar carrière wist Lenneke Alink een RUBICON beurs te bemachtigen voor een tweejarig verblijf in Minnesota (VS). Vervolgens kreeg ze financiering van onder meer Stichting Kinderpostzegels, het Leids Universiteits Fonds en het WODC. In 2014 ontving zij een VIDI beurs. Sinds 2015 is Alink lid van De Jonge Akademie.

Website

Onderzoeksfocus

Lenneke Alink onderzoekt gezinssituaties, ouder-kindrelaties, individuen en hun omgeving om zowel de risicofactoren als de oorzaken en gevolgen van kindermishandeling te leren begrijpen. 

Het onbegrijpelijke begrijpen

Ruim 100.000 kinderen worden jaarlijks mishandeld in Nederland. Een vreselijk aantal dat iedereen graag fors ziet dalen. Helaas is kindermishandeling een complex probleem en over de exacte oorzaken en gevolgen is nog niet genoeg bekend. Lenneke Alink zet zich in om hier verandering in te brengen en te achterhalen bij welke ouders kindermishandeling voorkomt, en waarom.

Alink hanteert in haar werk kennis en methoden uit de pedagogische wetenschappen, neurobiologie, psychologie en rechtsgeleerdheid. Dat levert meerdere inzichten op. Ze onderzoekt bijvoorbeeld wat er, rondom momenten waarop kindermishandeling plaatsvindt, gebeurt met ouders zelf. Zo kwam ze erachter dat een minder sterkte reactie van het stresssysteem van ouders op het huilen van kinderen een kenmerk kan zijn van kindermishandeling. 

Daarnaast bestudeerde Alink met haar onderzoeksteam de rol van de betekenis die ouders geven aan het gedrag van kinderen. Ouders die kinderen hardhandig behandelen blijken een negatievere interpretatie te hebben van hun gedrag. Dat betekent dat ze het laten vallen van een beker drinken bijvoorbeeld eerder interpreteren als stout of irritant. Ook onderzoekt ze de mogelijk causale rol van stress bij deze processen. Daarnaast bestudeert Alink gevolgen van het ervaren van mishandeling in de jeugd, bijvoorbeeld als het gaat om het opvoeden van eigen kinderen. In haar werk is ze op zoek naar mogelijk verklarende processen van deze intergenerationele overdracht van opvoeding.

Al deze facetten dragen bij aan een beter begrip van wat kindermishandeling en –verwaarlozing is, en bij wie en in welke situatie er een groter risico is dat het voorkomt. Dat biedt uiteraard aanknopingspunten om dit vreselijke probleem tegen te gaan.